Zrozumienie opcji na akcje pracownicze Czy Twoja nowa oferta pracy oferuje Ci opcje na akcje Z wielu powodów jest to wielka baza zachęcająca do przyłączenia się do nowej firmy. Google (GOOG) musi być najwyższym przykładem, a legendarne historie tysięcy pierwotnych pracowników stają się milionerami, w tym masażystką. Poniżej znajduje się kilka informacji, które pomogą Ci zrozumieć opcje na akcje trochę lepiej, jeśli jesteś zmieszany z tym, jak działają. Jak działają opcje na akcje Chociaż opcje na akcje pracownicze straciły nieco swój blask od czasu globalnego kryzysu finansowego - zastępowanego coraz częściej przez akcje ograniczone - opcje nadal stanowią prawie jedną trzecią wartości pakietów motywacyjnych dla wykonawców, zgodnie z firma konsultingowa James F. Reda Associates. Chcesz opcji na akcje W dzisiejszych czasach trudniej Ci znaleźć te gody, głównie ze względu na zmiany w prawie podatkowym i niedawne odeparcie pracowników pracujących w firmach dotkniętych recesją i zmęczonych posiadaniem pozbawionych pieniędzy, bezwartościowych opcji . W rzeczywistości, opcje akcji pracowniczych osiągnęły szczyt popularności w 1999 roku. Ale jeśli zdobędziesz koncert z opcjami, to jak to działa. Otrzymywanie opcji na akcje daje prawo do zakupu akcji firmy za ustaloną cenę w przyszłej dacie i przez określony czas. Używaj GOOG jako przykładu. Powiedzmy, że byłeś wśród tych szczęśliwych Nooglerów zatrudnionych ponownie, gdy GOOG wydało opcje na akcje na 500. Masz prawo do 1000 akcji po 500 (cena dotacji) po dwóch latach (okres nabywania uprawnień) i masz dziesięć lat, aby opcji (wykup akcji). Jeśli cena akcji Google nie przekracza 500, gdy Twoje udziały zostaną nabyte, nie mają pieniędzy i masz się szczęścia. Nie musisz kupować akcji ze stratą, po prostu wygasają bezużytecznie, chyba że akcje zrewanżują się i przekroczą cenę strajku - lub jeśli firma hojnie decyduje się na ponowne oszacowanie pierwotnej ceny wykonania. Ale jeśli GOOG ma ponad 1000, jak teraz, złamać szampana, który jesteś w pieniądzu Możesz kupić 1000 sztuk po 500, a następnie je sprzedać i zająć pół miliarda dolarów zysku. Wystarczy uważać na zaistniały rachunek podatkowy. W niektórych przypadkach można skorzystać z opcji, a następnie trzymać się zapasów przez co najmniej rok przed ich sprzedaniem i płacić niższą stawkę podatkową. Opcje mają szereg konsekwencji podatkowych do rozważenia. Jeśli masz pytania dotyczące opcji na akcje, poproś doradcę. Minusem opcji na akcje pracownicze Pomimo tego, że opcje mogą zmusić milionera z masażystów, istnieją pewne wady: opcje na akcje mogą być nieco skomplikowane. Na przykład różne typy opcji mają inne konsekwencje podatkowe. Istnieją niekwalifikowane opcje i opcje zapasów motywacyjnych (ISO), które mają określone czynniki podatkowe. Opcje mogą wygasnąć bez wartości. Wyobraźcie sobie dreszcz dotacji, a następnie agonię flopu. Zamiast działać jako bodziec dla pracowników, opcje wydane na stany mogą utrudnić morale. Wiedza, kiedy i jak wykonywać opcje na akcje mogą być nerwowe. Czy doszło do osiągnięcia szczytu Czy kiedykolwiek odbije się od historycznych upadków Ćwiczenia i przytrzymaj lub ćwiczenia i sprzedaż A ty możesz się zbyt zainwestować w akcje firmy. Posiadanie stosu opcji może doprowadzić do upadku lub upadku. Po prostu nie można ich banku, dopóki nie są w pieniądzu iw kieszeni. Pracownice mogą być wybitnymi inwestorami. Z rosnącą ceną akcji firmy i drabiną uprawniającą, jest to prawie wymuszone konto oszczędnościowe. I to może być opcja warto wziąć. Neda Jafarzadeh jest analitykiem finansowym NerdWallet. strona poświęcona pomaganiu inwestorom podejmować lepsze decyzje finansowe ze swoimi pieniędzmi. Opinie i opinie wyrażone w niniejszym dokumencie to poglądy i opinie autora i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy z grupy NASDAQ OMX, Inc. Employee Stock Option - ESO BREAKING DOWN Opcja na akcje pracownicze - pracownicy ESO zazwyczaj muszą czekać na określony okres nabywania uprawnień przechodzą, zanim będą mogli skorzystać z opcji i kupić akcje spółki, ponieważ idea wyboru opcji na akcje polega na wyrównywaniu zachęt pomiędzy pracownikami a akcjonariuszami spółki. Akcjonariusze chcą widzieć wzrost cen akcji, więc wynagrodzenie pracowników, gdy cena akcji wzrasta w czasie gwarantuje, że każdy ma takie same cele. W jaki sposób umowa o opcjach na akcje Załóżmy, że menedżerowi przyznano opcje na akcje, a umowa opcji pozwala menedżerowi na zakup 1000 udziałów w kapitale spółki po cenie strajku lub koszcie wykonania 50 na akcję. Po dwóch latach 500 sztuk akcji po drugiej kamiennej, a pozostałe 500 akcji po upływie trzech lat. Vesting odnosi się do pracownika uzyskującego prawa własności do opcji, a uprawnienie motywuje pracownika do pozostania z firmą do momentu nabycia opcji. Przykłady wykonywania opcji na akcjach Korzystając z tego samego przykładu, zakładając, że cena akcji wzrosła do 70 po dwóch latach, co przekracza cenę wykonania opcji na akcje. Kierownik może wykonywać poprzez zakup 500 udziałów, które przysługują 50 i sprzeda te udziały po cenie rynkowej 70. Transakcja generuje 20 na akcję, lub łącznie 10.000. Firma utrzymuje doświadczonego kierownika przez kolejne dwa lata, a pracownik zyskuje na skorzystaniu z opcji na akcje. Jeśli zamiast tego cena akcji nie przekracza 50. Cena wykonania, menedżer nie wykonuje opcji na akcje. Ponieważ pracownik po upływie dwóch lat uprawnia do wyboru 500 akcji, menedżer może opuścić firmę i zachować opcje na akcje, aż do wygaśnięcia tych opcji. Taki układ daje menedżerowi możliwość skorzystania ze wzrostu cen akcji po drodze. Faktoring w wydatkach firmy ESO są często przyznawane bez obowiązku wypłacania środków pieniężnych od pracownika. Jeśli cena wykonania wynosi 50 na akcję, a na rynku 70, na przykład firma może po prostu płacić pracownikowi różnicę pomiędzy dwoma cenami pomnożoną przez liczbę akcji na akcje. W przypadku nabycia 500 udziałów, kwota wypłacona pracownikowi wynosi (20 x 500 sztuk) lub 10.000. Eliminuje to potrzebę nabycia udziałów przez pracownika przed ich sprzedażą, a ta struktura sprawia, że opcje są bardziej cenne. ESO są wydatki dla pracodawcy, a koszt wystawienia opcji na akcje jest księgowany w rachunku zysków i strat firmy. Opcje na akcje (ESO) firmy John Summa. CTA, doktor, założyciel HedgeMyOptions i OptionsNerd Employee opcje akcji. lub ESO, reprezentują jedną formę rekompensat kapitałowych przyznawanych przez firmy ich pracownikom i kierownictwu. Dają one posiadaczowi prawo do zakupu akcji spółki po określonej cenie przez określony czas w ilościach wskazanych w umowie dotyczącej opcji. ESO reprezentują najczęstszą formę rekompensaty kapitałowej. W tym ćwiczeniu pracownik (lub osoba otrzymująca dotację) znany również jako opcjonalny, pozna podstawy ewaluacji ESO, jak różnią się od swoich braci w wymienionej (wymienionej w obrocie) rodzinach opcji i jakie ryzyko i korzyści związane są z posiadaniem tychże podczas ich ograniczonego życia. Ponadto zbadane zostanie ryzyko posiadania ESO, gdy dostaną pieniądze lub wczesne lub przedwczesne ćwiczenia. W Rozdziale 2 opisujemy ESO na bardzo podstawowym poziomie. Gdy firma postanawia, że chce dostosować swoje interesy pracowników do celów zarządzania, jednym sposobem na to jest wypłatienie odszkodowania w formie kapitału własnego w firmie. Jest to również sposób na odroczenie odszkodowania. Ograniczone dotacje na akcje, opcje na akcje motywacyjne i ESO są formami odszkodowań z tytułu odszkodowań. Choć ograniczone zapasy i opcje na akcje zachęcające są ważnymi dziedzinami odszkodowania kapitałowego, nie zostaną one zbadane tutaj. Zamiast tego skupia się na niekwalifikowanych ESO. Zaczynamy od szczegółowego opisu kluczowych terminów i pojęć związanych z ESO z punktu widzenia pracowników i ich zainteresowania. Vesting. daty wygaśnięcia, przewidywanego terminu ważności, wyceny zmienności, cen strajku (lub wykonywania) oraz wielu innych przydatnych i użytecznych pojęć. Są to ważne elementy umożliwiające zrozumienie ESO ważną podstawę do dokonywania świadomych wyborów dotyczących sposobu zarządzania odszkodowaniami kapitałowymi. ESO są przyznawane pracownikom jako formę rekompensaty, jak wspomniano powyżej, ale te opcje nie mają żadnej wartości rynkowej (ponieważ nie prowadzą obrotu na rynku wtórnym) i są na ogół niezbywalne. Jest to kluczowa różnica, która zostanie szczegółowo omówiona w rozdziale 3, obejmującym terminologię i pojęcia podstawowych opcji, podkreślając jednocześnie inne podobieństwa i różnice między umowami o handlu (notowanym na giełdzie) a niehandlowymi (ESO). Ważną cechą ESO jest ich teoretyczna wartość, co wyjaśniono w rozdziale 4. Teoretyczne wartości pochodzą z modeli wyceny opcji, takich jak Black-Scholes (BS) lub podejścia opartego na dwumianowym podejściu do wyceny. Ogólnie rzecz biorąc, model BS jest akceptowany przez większość jako ważna forma wyceny ESO i spełnia standardy FASB (Financial Accounting Standards Board), zakładając, że opcje nie wypłacają dywidend. Ale nawet jeśli firma wypłaca dywidendy, jest płatna wersja dywidendy modelu BS, która może uwzględnić strumień dywidendy do wyceny tych ESO. W międzyczasie i poza środowiskiem akademickim trwają dyskusje na temat najlepszej oceny ESO, które jest znacznie poza tym samouczek. W rozdziale 5 chodzi o to, co grantowiec powinien myśleć o jednokrotnym wydaniu przez pracodawcę ESO. Ważne jest, aby pracownik (beneficjent) zrozumiał ryzyko i potencjalne korzyści po prostu posiadaniu ESO do czasu ich wygaśnięcia. Są pewne stylizowane scenariusze, które mogą być użyteczne w ilustrowaniu tego, co jest zagrożone i co zwrócić uwagę przy rozważaniu opcji. W tym segmencie omówiono kluczowe rezultaty związane z posiadaniem ESO. Wspólną formą zarządzania przez pracowników w celu zmniejszenia ryzyka i zablokowania zysków jest wczesne (lub przedwczesne) ćwiczenie. Jest to nieco dylemat i stwarza pewne trudne decyzje dla posiadaczy ESO. Ostatecznie decyzja ta będzie zależeć od osobistego apetytu na ryzyko i konkretnych potrzeb finansowych, zarówno w krótkim, jak i długim okresie. Rozdział 6 przedstawia proces wcześniejszego wykonywania ćwiczeń, cele finansowe typowe dla beneficjenta biorące tę drogę (i związane z tym kwestie) oraz związane z tym ryzyko i konsekwencje podatkowe (w szczególności krótkoterminowe zobowiązania podatkowe). Zbyt wielu posiadaczy opiera się na konwencjonalnej wiedzy na temat zarządzania ryzykiem ESO, która niestety może być obciążona konfliktem interesów, a zatem może niekoniecznie być najlepszym wyborem. Na przykład powszechna praktyka rekomendowania wczesnego ćwiczenia w celu dywersyfikacji aktywów może nie przynieść pożądanych optymalnych rezultatów. Istnieją straty handlowe i koszty związane z możliwością, które należy dokładnie zbadać. Poza usunięciem wyrównania między pracownikiem a firmą (co miało przypuszczalnie jeden z zamierzonych celów dotacji), wczesne ćwiczenie naraża właściciela na duży ułamek podatkowy (przy zwykłych stawkach podatku dochodowego). W zamian właściciel blokuje pewną wartość wartości swojej ESO (wewnętrzna wartość). Zewnętrzny. lub wartość czasu, jest wartością rzeczywistą. Jest to wartość proporcjonalna do prawdopodobieństwa uzyskania większej wartości wewnętrznej. Istnieją alternatywy dla większości posiadaczy ESO w celu uniknięcia przedwczesnego ćwiczeń (tj. Wykonywania przed datą ważności). Zabezpieczenie z wymienionymi wariantami jest jedną z alternatyw, którą krótko wyjaśniono w rozdziale 7, a także kilka zalet i wad takiego podejścia. Pracownicy muszą stawić czoła złożonemu i często mylnemu obrazowi odpowiedzialności podatkowej przy rozważaniu swoich wyborów dotyczących ESO i ich zarządzania. Konsekwencje podatkowe wczesnego treningu, podatek od wartości wewnętrznej jako dochód z tytułu odszkodowania, a nie zyski kapitałowe, mogą być bolesne i mogą nie być konieczne, gdy znasz niektóre z alternatyw. Jednak hedging rodzi nowy zestaw pytań i wynikające z niej nieporozumienia dotyczące obciążeń podatkowych i zagrożeń, które wykraczają poza zakres niniejszego poradnika. ESO są przetrzymywane przez dziesiątki milionów pracowników i kadry kierowniczej w wielu na całym świecie i posiadają te często niezrozumiane aktywa, znane jako odszkodowanie z tytułu udziału w kapitale. Staranie się zrozumieć ryzyko, zarówno podatkowe, jak i sprawiedliwe, nie jest łatwe, ale trochę wysiłku w zrozumieniu podstaw będzie daleko w kierunku demestowania ESO. W ten sposób, kiedy siadasz z twoim planerem finansowym lub menedżerem ds. Majątku, możesz mieć bardziej poinformowaną dyskusję - która z nadzieją pomoże Ci w wyborze najlepszej przyszłości finansowej. Historia własności intelektualnej Pracowników pracowniczych nie jest quocywquot rozwój w Stanach Zjednoczonych Zatrudnianie pracowników bezpośrednio lub pośrednio w spółce, w której działają, jest bardzo tradycyjną i uhonorowaną polityką w Stanach Zjednoczonych. W połowie XIX wieku, kiedy Stany Zjednoczone przechodzą do gospodarki przemysłowej z ogólnokrajowymi korporacjami, takimi jak wzmacniacze Procter Gamble, Railway Express, Sears amp Roebuck, liderzy tych korporacji uznali, że może pracować dla firm od 20 lat, osiągać wiek, a następnie nie mają dochodów, gdy nie mogą już pracować. Liderzy tych dziewiętnastowiecznych firm zdecydowali się wycofać zapas w firmie, która zostanie oddana pracownikowi, gdy ona lub ona na emeryturę. W rzeczywistości na początku XX wieku, kiedy Stany Zjednoczone usankcjonowały podatek dochodowy od wszystkich obywateli, jedna z największych debat była na dotychczasowym amerykańskim ustawodawstwie dotyczącym dochodów, w jaki sposób traktować zapasy przeznaczone dla pracownika przez pracodawcę. Istnieje kilka ustaleń, które powodują, że firma pracuje w Stanach Zjednoczonych, a ESOP jest tylko jednym z przykładów lub modelem, chociaż jest bardzo udanym modelem. Pracownicy mogą posiadać akcje w firmie, gdzie pracują albo bezpośrednio, po prostu ją kupując. Pracownicy mogą być właścicielami firmy, w której pracują w pracy w spółdzielni pracowniczej, poprzez przyznanie opcji na akcje, które w pewnym momencie są konwertowane na akcje, uczestnicząc w planie zakupu akcji, w którym działają, uczestnicząc w 401 ( k) plan, który ma udział firmy w ramach jego aktywów, lub uczestnicząc w firmie sponsorowanej przez ESOP. Żaden inny naród na świecie nie ma praw, które sankcjonują układ, który jest taki sam jak ESOP w Stanach Zjednoczonych. Zarówno model ESOP, jak i własność akcji spółki w planie 40I (k) są powiązane z unikalnym systemem prywatnych planów oszczędności emerytalnych w Stanach Zjednoczonych. W Stanach Zjednoczonych nie ma wymogu, aby pracodawca z sektora prywatnego planował oszczędności emerytalne dla pracowników. Pracownicy uczestniczący w programie ESOP lub 40I (k) nie mają bezpośredniego udziału w kapitale spółki, ale zazwyczaj odchodzą na emeryturę, umierają, stają się niepełnosprawni lub zostawiają firmę do pracy gdzie indziej. Szeroki model nabycia akcji pracowniczych został opracowany w połowie XX wieku, przede wszystkim jako sposób na dostosowanie interesów pracowników do pracodawców. Zwykle pracownik ma pieniądze zatrzymane z jego kontroli wynagrodzenia do notowania akcji firmy w ustalonej cenie. Zwykle pracownik nie może chcieć kwotować swoich akcji, kiedy tylko zechce, ale istnieją pewne wyjątki od tego podejścia w niektórych firmach zajmujących się nabyciem akcji. Jedną z bardziej znanych firm z siedzibą w Stanach Zjednoczonych z nabyciem zapasów jest udana linia lotnicza Southwest Airlines. Zapewniając wysoką kadrę kierowniczą z opcjami na akcje, które powstały w XX wieku, oferowanie szerokiego zakresu opcji na akcje pracownicze naprawdę zajął się dot-boom w Stanach Zjednoczonych, szczególnie w firmach z siedzibą w San Francisco, w latach 80. i 90. XX wieku. W szerokim programie opcji na akcje, wszyscy pracownicy firmy mają możliwość zakupu ich akcji po ustalonej cenie, a następnie kilka lat później pracownik może kupić akcje po cenie niższej od wartości rynkowej akcji , a zatem mają znaczne zyski finansowe. Znanymi firmami z powodzeniem w szerokim zakresie programów opcji na akcje są Microsoft i Google. Pracownik będący pracownikiem spółdzielni lub model co-op był także w Stanach Zjednoczonych od dłuższego czasu. Technicznie spółdzielnia nie jest spółką akcyjną, a każdy pracownik ma mniej lub bardziej równe prawa własności i równy głos w wyborze liderów i menedżerów kooperacji. Dla wielu osób pracowniczy spółdzielnia jest wzorem własnościowym pracowników quottruequot, ponieważ daje wysoką kontrolę pracowników z własnym udziałem pracowników. Z kilku powodów jednakże kooperacje z pracownikami nigdy nie stanowiły głównej siły w gospodarce Stanów Zjednoczonych i często istnieją w małych pracodawcach, często zatrudniających nie więcej niż 20 pracowników. W Europie są bardziej udane modele kooperatywnych pracowników w Europie niż w Stanach Zjednoczonych. Przeciętny Amerykanin i amerykańscy decydenci z USA, a także media, nie zdają sobie sprawy, jaka jest ich właścicielka w Stanach Zjednoczonych. Nasza własność pracowników pomaga zapłacić za przeprowadzenie ogromnej ankiety przeprowadzonej co cztery lata przez Uniwersytet w Chicago, która ma pytania dotyczące własności pracowników. Najnowsze dane wskazują, że około 30 zatrudnionych w sektorze prywatnym w Stanach Zjednoczonych posiada pewien rodzaj akcji w wymienionych modelach. To samo badanie pokazuje, że kolejne 15 do 20 udziałów w jakimś planie dzielenia zysków pieniężnych, czy to, co by się nazwało w Europie, udziałem finansowym, a co niektórzy w Stanach Zjednoczonych nazywają akcjami kapitalizmu. Innymi słowy, łatwo powiedzieć, że pracownicy w USA uczestniczą w wspólnych programach kapitalizmu, których wartość szacuje się na kilka bilionów euro. Uważamy w modelu ESOP. Jest to najbardziej udana i najbardziej trwała forma własności pracowników w Stanach Zjednoczonych. W ciągu ostatnich 30 lat, ESOP przeniósł więcej własności na wyższy odsetek całkowitych kapitałów spółek na przeciętny pracownik płac niż jakikolwiek inny model własność pracowników
Comments
Post a Comment